1ในวันนั้น ท่านจะกล่าวว่า
“ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์จะโมทนาพระคุณพระองค์
เพราะแม้พระองค์ทรงพระพิโรธต่อข้าพระองค์
ความกริ้วของพระองค์ก็หันกลับไป
และพระองค์ทรงเล้าโลมข้าพระองค์
2“ดูเถิด พระเจ้าเป็นความรอดของข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าจะวางใจและไม่กลัว
เพราะพระเจ้าทรงเป็นกำลังและบทเพลงของข้าพเจ้า
และพระองค์ทรงเป็นความรอดของข้าพเจ้า แล้ว”
3เจ้าจะโพงน้ำด้วยความชื่นบาน จากบ่อแห่งความรอด 4และในวันนั้น เจ้าจะกล่าวว่า
“จงโมทนาพระคุณพระเจ้า
จงร้องทูลออกพระนามของพระองค์
จงประกาศบรรดาพระราชกิจของพระองค์ ท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย
จงป่าวร้องว่าพระนามของพระองค์เป็นที่เชิดชู
5“จงร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้า
เพราะพระองค์ทรงกระทำกิจอันดีเลิศ
ให้เรื่องนี้รู้กันทั่วไปในแผ่นดินโลก
6ชาวศิโยนเอ๋ย จงโห่ร้องและร้องเพลงด้วยความชื่นบาน
เพราะองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอลนั้น ก็ใหญ่ยิ่งอยู่ในหมู่พวกเจ้า
บทที่ 13
1ครุวาทเกี่ยวกับบาบิโลน ตามซึ่งอิสยาห์บุตรชายของอามอสได้เห็น
2จงชูอาณัติสัญญาขึ้นบนภูเขาหัวโล้น
จงร้องเรียกเขาทั้งหลาย
จงโบกมือให้เขาเข้าไป
ในประตูเมืองของเจ้านาย
3ตัวเราเองได้บัญชาแก่ผู้ที่เลือกสรรของเราได้เกณฑ์ ชายฉกรรจ์ของเรา
ให้จัดการตามความโกรธของเรา
คือผู้ที่เต้นโลดอย่างภูมิใจของเรา
4ฟังซิ เสียงอึงอลบนภูเขา
ดั่งเสียงมวลชนมหึมา
ฟังซี เสียงอึงคะนึงของราชอาณาจักรทั้งหลาย
ของบรรดาประชาชาติที่รวมเข้าด้วยกัน
พระเจ้าจอมโยธากำลังระดม
พลเพื่อสงคราม
5เขาทั้งหลายมาจากแผ่นดินอันไกล
จากสุดปลายฟ้าสวรรค์
พระเจ้าและอาวุธแห่งพระพิโรธของพระองค์
เพื่อจะทำลายแผ่นดินโลก( หรือ แผ่นดิน) ทั้งสิ้น
6จงพิลาปร่ำไห้ซิ เพราะวันแห่งพระเจ้ามาใกล้แล้ว
วันนั้นจะมา เป็นการทำลาย จากองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
7เพราะฉะนั้น ทุกๆมือก็จะอ่อนเปลี้ย
และจิตใจของทุกคนก็จะละลายไป
8และเขาทั้งหลายจะตกใจกลัว
ความเจ็บและความปวดจะเกาะเขา
เขาจะทุรนทุรายดั่งหญิงกำลังคลอดบุตร
เขาจะมองตากันอย่างตกตะลึง
หน้าของเขาแดงเป็นแสงไฟ
9ดูเถิด วันของพระเจ้าจะมา
ดุร้ายด้วยความพิโรธและความโกรธอันเกรี้ยวกราด
ที่จะกระทำให้แผ่นดินโลก(หรือ แผ่นดิน) เป็นที่ร้างเปล่า
และเพื่อจะทำลายคนบาปของโลกเสียจากโลก
10เพราะดวงดาวแห่งฟ้าสวรรค์ และหมู่ดาวในนั้น
จะไม่ทอแสงของมัน
ดวงอาทิตย์ก็จะมืดเมื่อเวลาขึ้น
และดวงจันทร์จะไม่ส่องแสงของ มัน
11เราจะลงโทษโลกเพราะความชั่วร้าย
และคนอธรรมเพราะความบาปผิด
ของเขา
เราจะกระทำให้ความเย่อหยิ่งของคนจองหองสิ้นสุด
และปราบความยโสของคนโหดร้าย
12เราจะกระทำให้หาคนยากเสียยิ่งกว่าหาทองคำนพคุณ
และหามนุษย์ได้ยากยิ่งกว่าหาทองคำแห่งโอฟีร์
13เพราะฉะนั้น เราจะกระทำให้ฟ้าสวรรค์สั่นสะเทือน
และแผ่นดินโลกจะสะท้านพลัดจากที่ของมัน
โดยพระพิโรธของพระเจ้าจอมโยธา
ในวันแห่งความโกรธอันเกรี้ยวกราดของพระองค์ 3:7
14คนทุกคนจะหันเข้าสู่ชนชาติของตนเอง
และคนทุกคนจะหนีไปยังแผ่นดินของตนเอง
ดั่งละมั่งที่ถูกล่า
หรือเหมือนแกะที่ไม่มีผู้รวมฝูง
15ถ้าเขาพบใครเข้าก็จะถูกแทงทะลุ
และถ้าใครถูกจับก็จะล้มลงด้วยดาบ
16ทารกของเขาจะถูกฟาดลงอย่างยับเยิน
ต่อหน้าต่อตาเขา
เรือนของเขาจะถูกปล้น
และภรรยาของเขาจะถูกขืนใจ
17ดูเถิด เรากำลังรบเร้าให้ชาวมีเดีย
มาสู้เขา
ผู้ซึ่งไม่เอาใจใส่ในเรื่องเงิน
และไม่ไยดีในเรื่องทองคำ
18คันธนูของเขาจะสังหารชายหนุ่ม
เขาจะไม่ปรานีต่อผลของครรภ์
นัยน์ตาของเขาจะไม่สงสารเด็ก
19และบาบิโลน ซึ่งโอ่อ่าในบรรดาราชอาณาจักร
เมืองที่สง่าและเป็นที่ภูมิใจของชาวเคลเดีย
จะเป็นดังเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์
เมื่อพระเจ้าทรงคว่ำมันเสียนั้น
20จะไม่มีใครเข้าอยู่ในบาบิโลน
หรืออาศัยอยู่ตลอดทุกชั่วชาติพันธุ์
คนอาหรับจะไม่กางเต็นท์ของเขาที่นั่น
ไม่มีผู้เลี้ยงแกะที่จะให้แกะของเขานอนลงที่นั่น
21แต่สัตว์ป่าจะนอนลงที่นั่น
และบ้านเรือนในนั้นจะเต็มไปด้วยนกทึดทือ
นกกระจอกเทศจะอาศัยที่นั่น
เมษปีศาจจะเต้นรำอยู่ที่นั่น
22หมาจิ้งจอกจะเห่าหอนอยู่ในป้อมปราสาทของเมืองนั้น
และหมาป่าจะอยู่ในวังแสนสุข
เวลาของเมืองนั้นก็ใกล้เข้ามาแล้ว
และวันเวลาของมันจะไม่ยืดให้ยาวไป
บทที่ 14
1พระเจ้าจะทรงมีเมตตาต่อยาโคบและจะ ทรงเลือกอิสราเอลอีก และจะตั้งเขาทั้งหลายไว้ในแผ่นดินของเขา คนต่างด้าวจะสมทบกับเขา และติดพันอยู่กับเชื้อสายของยาโคบ 2และชนชาติทั้งหลายจะรับเขาและนำเขา ทั้งหลายมายังที่ของเขา และเชื้อสายของอิสราเอลจะมีกรรมสิทธิ์ ในเขาเป็นทาสชายหญิงในแผ่นดินของพระเจ้า ผู้ที่จับเขาเป็นเชลยจะถูกเขาจับเป็นเชลย และจะปกครองผู้ที่เคยบีบบังคับเขา
3เมื่อพระเจ้าประทานให้เจ้าได้หยุดพักจาก ความเจ็บปวดของเจ้า และจากความวุ่นวายและจากงานหนักซึ่งเจ้า ถูกบังคับให้กระทำ 4เจ้าจะยกคำเย้ยหยันนี้กล่าวต่อพระราชาแห่งบาบิโลนว่า
“เออ ผู้บีบบังคับก็สงบไปแล้วหนอ
ความทะลึ่งเกรี้ยวกราดของเขาก็สงบไปด้วยซิ
5พระเจ้าทรงหักไม้พลองของคนอธรรม
คทาของผู้ครอบครอง
6ซึ่งตีชนชาติทั้งหลายด้วยความพิโรธ
ด้วยการตีอย่างไม่หยุดยั้ง
ซึ่งได้ครอบครองประชาชาติด้วย
ความโกรธ
ด้วยการข่มเหงอย่างที่ไม่อ่อนข้อ
7โลกทั้งสิ้นก็พักและสงบอยู่
เขาทั้งหลายร้องเพลงโพล่งออกมา
8ต้นสนสามใบเปรมปรีดิ์เพราะเจ้า
ต้นสนสีดาร์แห่งเลบานอนด้วยและกล่าวว่า
'ตั้งแต่เจ้าตกต่ำ
ก็ไม่มีผู้โค่นขึ้นมาต่อสู้เราแล้ว'
9แดนคนตายเบื้องล่างก็ตื่นเต้น
เพื่อต้อนรับเจ้าเมื่อเจ้ามา
มันปลุกให้ชาวแดนมาต้อนรับเจ้า
คือผู้ซึ่งเคยเป็นผู้นำของโลก
มันทำให้บรรดาผู้ที่เคยเป็นพระราชา แห่งประชาชาติทั้งหลาย
ลุกขึ้นมาจากพระที่นั่งของเขา
10ทุกตนจะพูด และกล่าวแก่เจ้าว่า
'เจ้าก็อ่อนเปลี้ยอย่างเราด้วย
เจ้ากลายเป็นอย่างพวกเรา'
11ความโอ่อ่าของเจ้าถูกนำลงมาถึงแดนคนตาย
และเสียงพิณของเจ้า
ตัวหนอนจะเป็นที่นอนอยู่ใต้ตัวเจ้า
และตัวหนอนจะเป็นผ้าห่มของเจ้า
12“โอ ดาวประจำกลางวันเอ๋ย พ่อโอรสแห่งพระอรุณ
เจ้าร่วงลงมาจากฟ้าสวรรค์แล้วซิ
เจ้าถูกตัดลงมายังพื้นดินอย่างไรหนอ
เจ้าผู้กระทำให้บรรดาประชาชาติ
ตกต่ำน่ะ
13เจ้ารำพึงในใจของเจ้าว่า
'ข้าจะขึ้นไปยังฟ้าสวรรค์
เหนือดวงดาวทั้งหลายของพระเจ้า
ข้าจะตั้งพระที่นั่งของข้า ณ ที่สูงนั้น
ข้าจะนั่งบนขุนเขาชุมนุมสถาน(คือ สถานเทพชุมนุม)
ณ ที่อุดรไกล
14ข้าจะขึ้นไปเหนือความสูงของเมฆ
ข้าจะกระทำตัวของข้าเหมือนองค์ผู้สูงสุด'
15แต่เจ้าถูกนำลงมาสู่แดนคนตาย
ยังที่ลึกของปากแดน
16บรรดาผู้ที่เห็นเจ้าจะเพ่งดูเจ้า
และจะพิจารณาเจ้าว่า
'ชายคนนี้หรือที่ทำให้โลกสั่นสะเทือน
ผู้เขย่าราชอาณาจักรทั้งหลาย
17ผู้ที่ได้กระทำให้โลกเป็นเหมือนถิ่นทุรกันดาร
และคว่ำหัวเมืองของโลกเสีย
ผู้ไม่ยอมให้เชลยกลับไปบ้านของเขา'
18พระราชาทั้งสิ้นของบรรดาประชาชาตินอนอยู่อย่างมีเกียรติ
ต่างก็อยู่ในอุโมงค์ของตน
19แต่เจ้าถูกเหวี่ยงออกไป ห่างจากหลุมศพของเจ้า
เป็นศพที่น่าเกลียด
สวมเสื้อของผู้ที่ถูกฆ่า คือที่ถูกแทง
ด้วยดาบ
ซึ่งลงไปยังศิลาของหลุมศพ
เป็นศพที่ถูกเหยียบย่ำ
20เจ้าจะไม่ได้รับการฝังศพร่วมกับเขา
เพราะเจ้าได้ทำลายแผ่นดินของเจ้า
เจ้าได้สังหารประชาชนของเจ้า
“ขออย่าให้ใครเอ่ยถึงชื่อของเชื้อวงศ์ แห่งผู้กระทำความชั่วอีกเลย
21จงเตรียมสังหารลูกๆของเขาเถิด
เพราะกรรมชั่วแห่งบิดาของเขา
เกรงว่าเขาทั้งหลายจะลุกขึ้นเป็นเจ้า
ของโลก
และกระทำให้พื้นโลกเต็มไปด้วยหัวเมือง”
22พระเจ้าจอมโยธา ตรัสว่า “เราจะลุกขึ้นสู้กับเขา และจะตัดชื่อกับคนที่เหลืออยู่เสียจากบาบิโลน และตัดลูกหลานและพงศ์พันธุ์เสีย” พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ 23“และเราจะกระทำให้เป็นกรรมสิทธิ์ของอีกาบ้าน และเป็นสระน้ำ และจะกวาดด้วยไม้กวาดแห่งการทำลาย” พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้แหละ
24พระเจ้าจอมโยธาได้ทรงปฏิญาณว่า
'เรากะแผนงานไว้อย่างไร
ก็จะเป็นไปอย่างนั้น
และเราได้มุ่งหมายไว้อย่างไร
ก็จะเกิดขึ้นอย่างนั้น
25คือว่าเราจะตีคนอัสซีเรียในแผ่นดินของเราให้ย่อยยับไป
และบนภูเขาของเรา เหยียบย่ำเขาไว้
และแอกของเขานั้นจะพรากไปจากเขาทั้งหลาย
และภาระของเขานั้นจากบ่าของเขาทั้งหลาย”
26นี่เป็นความมุ่งหมายที่มุ่งหมายไว้
เกี่ยวกับแผ่นดินโลกทั้งสิ้น
และนี่เป็นพระหัตถ์ซึ่งเหยียดออก
เหนือบรรดาประชาชาติทั้งสิ้น
27เพราะพระเจ้าจอมโยธาทรงมุ่งไว้แล้ว
ผู้ใดเล่าจะลบล้างเสียได้
พระหัตถ์ของพระเจ้าทรงเหยียดออก
และผู้ใดจะหันให้กลับได้ 28ในปีที่กษัตริย์อาหัสสิ้นพระชนม์ ครุวาทนี้มีมาว่า
29“ประเทศฟีลิสเตียเอ๋ย เจ้าทุกคนอย่าเปรมปรีดิ์ไปเลย
ว่าตะบองซึ่งตีเจ้านั้นหักเสียแล้ว
เพราะงูทับทางจะออกมาจากรากเง่าของงู
และผลของมันจะเป็นงูแมวเซา
30และลูกหัวปีของคนยากจนจะมีอาหารกิน
และคนขัดสนจะนอนลงอย่างปลอดภัย
แต่เราจะฆ่ารากเง่าของเจ้าด้วยการกันดารอาหาร
และคนที่เหลืออยู่ของเจ้าจะถูกสังหารเสีย
31ประตูเมืองเอ๋ย พิลาปร่ำไห้ซิ
กรุงเอ๋ย จงร้องไห้
ประเทศฟีลิสเตียเอ๋ย เจ้าทุกคนจงละลายเสียในความกลัว
เพราะควันออกมาจากอุดร
และไม่มีคนล้าหลังในแถวของเขาเลย”
32จะตอบทูตของประชาชาตินั้นว่าอย่างไร
ก็ว่า “พระเจ้าได้ทรงสถาปนาศิโยน
และผู้ถูกข่มใจในชนชาติของพระองค์
ได้พบที่ลี้ภัยในที่นั้น”
2 โครินธ์13:1-14
1ครั้งนี้ จะเป็นครั้งที่สามที่ข้าพเจ้ามาเยี่ยมพวกท่าน ข้อกล่าวหาใดๆ ต้องมีพยานสองสามปากจึงจะเป็นที่เชื่อถือได้ 2ข้าพเจ้าได้เตือนท่านที่ทำบาปมาแล้วและบรรดาคนอื่นๆด้วย และบัดนี้ข้าพเจ้าขอเตือนท่านอีก เมื่อข้าพเจ้าไม่ได้อยู่กับท่านเหมือนกับเมื่อข้าพเจ้าได้อยู่กับท่านในครั้งที่สองนั้นว่า ถ้าข้าพเจ้ามาอีกข้าพเจ้าจะไม่เว้นการติโทษคนเหล่านี้เลย 3เพราะว่าท่านทั้งหลายต้องการที่จะเห็นหลักฐานว่าพระคริสต์ตรัสทางข้าพเจ้า พระคริสต์มิได้ทรงอ่อนต่อท่าน แต่ทรงฤทธิ์มากในหมู่พวกท่าน 4เพราะถึงแม้ว่าพระองค์ทรงถูกตรึงเพราะทรงอ่อน พระองค์ยังทรงพระชนม์อยู่เพราะฤทธิ์เดชของพระเจ้า เพราะว่าเราก็อ่อนด้วยกันกับพระองค์ แต่เรามีชีวิตเป็นอยู่กับพระองค์เพราะฤทธิ์เดชของพระเจ้า
5ท่านจงพิจารณาดูตัวของท่านว่าท่านตั้งอยู่ในความเชื่อหรือไม่ จงชันสูตรตัวของท่านเองเถิด ท่านไม่สำนึกหรือว่า พระเยซูคริสต์ทรงสถิตอยู่ในท่านทั้งหลาย นอกจากท่านจะแพ้การชันสูตร 6ข้าพเจ้าหวังว่าท่านคงรู้ว่าเรามิได้เป็นคนที่แพ้การชันสูตร 7เราอธิษฐานต่อพระเจ้าเพื่อท่านทั้งหลายจะไม่กระทำชั่วใดๆ มิใช่ว่าเราจะให้ปรากฏว่าเราชนะการชันสูตร แต่เพื่อท่านจะประพฤติเป็นที่ชอบ ถึงแม้จะดูเหมือนเราเองแพ้การชันสูตร 8เพราะว่าเราจะกระทำสิ่งใดขัดกับความจริงไม่ได้ ได้แต่ทำเพื่อความจริงเท่านั้น 9เพราะว่าเมื่อเราอ่อนแอ และท่านเข้มแข็ง เราก็ยินดี เราอธิษฐานขอสิ่งนี้ด้วย คือขอให้ท่านทั้งหลายบรรลุถึงความบริบูรณ์ในพระคริสต์ 10ข้าพเจ้าเขียนข้อความนี้เมื่อข้าพเจ้าไม่อยู่ด้วย เพื่อเมื่อข้าพเจ้ามาแล้วจะได้ไม่ต้องกวดขันท่าน โดยใช้อำนาจซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงโปรดประทานให้แก่ข้าพเจ้า เพื่อการก่อขึ้น มิใช่เพื่อการทำลายลง
11ในที่สุดนี้พี่น้องทั้งหลาย ขอลาก่อน ท่านจงปรับปรุงตัวให้ดี จงฟังคำวิงวอนของข้าพเจ้า จงเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน จงอยู่ร่วมกันอย่างสันติ และพระเจ้าแห่งความรักและสันติสุขจะทรงสถิตอยู่กับท่าน 12จงทักทายปราศรัยกันด้วยธรรมเนียมจุบอันบริสุทธิ์ 13ธรรมิกชนทุกคนฝากความคิดถึงมายังท่านทั้งหลาย
14ขอให้พระคุณของพระเยซูคริสตเจ้า ความรักแห่งพระเจ้า และความสนิทสนมซึ่งมาจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ จงดำรงอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด
สดุดี 57:1-11
1 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงพระกรุณาต่อข้าพระองค์ ขอทรงพระกรุณาต่อข้าพระองค์
เพราะจิตวิญญาณของข้าพระองค์ลี้ภัยอยู่ในพระองค์
ข้าพระองค์ลี้ภัยอยู่ใต้ร่มปีกของพระองค์
จนกว่าภัยอันตรายจะผ่านพ้นไป
2ข้าพเจ้าร้องทูลต่อพระเจ้าองค์ผู้สูงสุด
ต่อพระเจ้าผู้ทรงกระทำการให้สำเร็จเพื่อข้าพเจ้า
3พระองค์จะทรงใช้มาจากฟ้าสวรรค์และช่วยข้าพเจ้าให้รอด
พระองค์จะทรงให้ผู้เหยียบย่ำข้าพเจ้าได้อาย
พระเจ้าจะทรงใช้ความรักมั่นคงและความสัตย์สุจริตลงมา
4ข้าพเจ้าอยู่ท่ามกลางเหล่าสีหราช
ข้าพเจ้านอนท่ามกลางผู้ที่ไฟติดตัวคือบุตรของมนุษย์
ฟันของเขาทั้งหลายคือหอกและลูกธนู
ลิ้นของเขาคือดาบคม
5ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงเป็นที่ยกย่อง เหนือฟ้าสวรรค์
ขอพระสิริของพระองค์อยู่ทั่วแผ่นดินโลก
6เขาทั้งหลายวางตาข่ายดักเท้าข้าพเจ้า
จิตใจของข้าพเจ้าได้ค้อมลง
เขาขุดบ่อไว้ในทางข้าพเจ้า
แต่เขาก็ตกลงไปเสียเอง
7ข้าแต่พระเจ้า จิตใจของข้าพระองค์มั่นคง
จิตใจของข้าพระองค์มั่นคง
ข้าพระองค์จะร้องเพลง ข้าพระองค์จะร้องเพลงสดุดี
8จิตใจของข้าพเจ้าเอ๋ย จงตื่นเถิด
พิณใหญ่และพิณเขาคู่เอ๋ย จงตื่นเถิด
ข้าพเจ้าจะปลุกอรุณ
9ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์จะถวายโมทนาพระคุณพระองค์ ท่ามกลางประชาชาติ
ข้าพระองค์จะร้องเพลงสรรเสริญ พระองค์ท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย
10เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ใหญ่ยิ่งถึงฟ้าสวรรค์
ความสัตย์สุจริตของพระองค์สูงถึงเมฆ
11ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงเป็นที่เชิดชูเหนือฟ้าสวรรค์
ขอพระสิริของพระองค์อยู่ทั่วแผ่นดินโลก
สุภาษิต 23:9-11
9อย่าพูดให้คนโง่ได้ยิน เพราะเขาจะดูหมิ่นปัญญาแห่งถ้อยคำของเจ้า
10อย่าโยกย้ายเสาเขตเก่าแก่ หรือเข้าไปในไร่นาของคนกำพร้า
11เพราะพระผู้ไถ่ของเขาแข็งแรง พระองค์จะว่าคดีของเขาต่อสู้เจ้า
No comments:
Post a Comment